Op een dag, verscheen er een kleine opening in een cocon.
Een man zat uren te kijken hoe de vlinder zijn lijf door de kleine opening probeerde te worstelen. Op een gegeven moment leek het of de vlinder geen vooruitgang meer boekte. Het leek of hij niet verder kon dan hij gekomen was.
De man besloot de vlinder te helpen: hij pakte een schaar en opende de cocon. De vlinder kwam er nu een stuk gemakkelijker uit. Maar de vlinder had een verweerd lijf. Hij was klein, met verschrompelde vleugels. De man bleef kijken want hij verwachtte dat de vleugels zich elk moment zouden openen en groter en steviger zouden worden zodat ze het lijf konden dragen.
Er gebeurde niets ! Integendeel, de vlinder leefde zijn leven al strompelend. Hij kon zich slecht bewegen met zijn verweerde en verschrompelde vleugels. Hij heeft nooit kunnen vliegen.
De man was vol liefde en goede bedoelingen, maar begreep niet dat de kleine opening in de cocon en de worsteling van de vlinder om er uit te komen, de natuurlijke weg was om vocht vanuit het lijf in de vleugels te persen, zodat hij gereed zou zijn om te vliegen zodra hij de cocon had verlaten.
Soms, zijn worstelingen precies wat we nodig hebben in het leven. Als we ons leven zouden leven zonder obstakels zouden we kreupel raken. We zouden niet zo sterk zijn als we zouden moeten zijn. We zouden nooit kunnen vliegen.
Gedicht behorende bij de vlinder:
Ik vroeg om Kracht,
en ontving moeilijkheden om me sterk te maken.
Ik vroeg om Wijsheid,
en ik kreeg problemen om op te lossen.
Ik vroeg om Voorspoed…
En ik kreeg de hersenen, het verstand, om te kunnen werken.
Ik vroeg om Moed…..
En ik kreeg obstakels om te overwinnen.
Ik vroeg om Liefde..
En ik kreeg mensen op mijn weg met problemen, die ik kon helpen.
Ik vroeg om Gunsten…
En ik ontving kansen.
Ik kreeg NIETS wat ik wilde…
Maar ik ontving ALLES wat ik nodig had.
Moraal van het verhaal:
Leef je leven zonder angst.
Ga je obstakels tegemoet in de wetenschap dat je ze kunt overwinnen.