Zonnetje en haar Zonnebloem
Ze werden vriendinnen, dat ging vanzelf.
Als ze elkaar aankeken, was er humor.
Herkenning.
Samen waren ze sterk, vooral in lol maken.
Tsja, allebei zonnig, dus dat zat wel snor.
Niet altijd zagen ze elkaar maar als er contact was, was er Zon. Volop Zon
De een straalde, de ander bloeide
Tot er onheil kwam, groot onheil.
Dat een einde maakte aan het leven van de Zonnebloem.
Alsof het licht uitging doofden ook de stralen van het Zonnetje, werd de wereld grauw, kil, eenzaam en koud.
Totdat… beetje bij beetje voelbaar werd dat de kracht van de Zonnebloem niet verloren was gegaan.
De energie was gebleven.
Vol ongeloof herkende het Zonnetje haar Zonnebloem
Zonnestralen kwamen als vanzelf tevoorschijn uit het Zonnetje en de wereld kreeg weer kleur.
Onlosmakelijk verbonden.
Deze Zon en haar Zonnebloem…
[EK 2013-02]