Een bekende spreker begon zijn toespraak met het omhoog houden van een briefje van €20,00. Aan de 200 luisteraars in de zaal vroeg hij: “Wie wil dit briefje hebben?”
Handen gingen omhoog.
Hij vervolgde: “Ik zal dit briefje aan één van jullie geven, maar eerst doe ik dit”. En met die woorden verkreukelde hij het bankbiljet.
Toen vroeg hij : “Is er nog steeds iemand die het hebben wil?”
De handen bleven in de lucht.
“Ok”, zei hij, ” maar wat als ik dit doe?” En hij liet het briefje vallen en stampte erop met zijn voeten. Hij raapte het weer op. “Nog steeds iemand die het hebben wil?”
en alweer gingen alle handen de lucht in.
“Lieve aanwezigen”, zei hij toen, “jullie hebben zojuist een belangrijke les geleerd: wat ik ook deed met het geld, jullie wilden het nog steeds hebben – het briefje van € 20,00 bleef evenveel waard. In ons leven laten velen ons vallen, voelen we ons verkreukeld of smerig – door beslissingen die we nemen of door de manier waarop we met omstandigheden omgaan. We voelen ons dan waardeloos.
Maar wat er ook met je is gebeurd of met je zal gebeuren, je zult op geen enkele wijze je waarde verliezen. Je blijft speciaal – zoals je bent!”