Voor de meesten onder ons is de vakantie periode alweer ten einde. Een deel van het land is alweer twee weken aan de gang. Wanneer je nu terugkijkt, heb je dan het gevoel: ik ben aan vakantie toe…?

Het is nog ruim 100 dagen tot de kerst. Wie haalt de finish zonder problemen? Haal jij die ‘finish’ ongeschonden?

Even terugdenkend aan die laatste paar dagen…
De vakantie nadert zijn einde. Het zijn de laatste dagen in deze prachtige omgeving. De heerlijke berglucht heeft goed gedaan.

Twee dagen terug nog zaten we op 2400 meter hoogte. Best een vermoeiende trip was het. De eerste 4 uur gingen door bossen met af en toe een aardig stijgend bospad. Het rook heerlijk die gezonde lucht. We hadden extra vroeg ontbeten om deze tocht makkelijk binnen de tijd te kunnen afleggen. En bovendien ook te kunnen genieten van het uitzicht als we eenmaal boven zouden zijn.

We hoefden dan niet meteen terug naar beneden en konden eventueel ook nog een extra berghut aandoen. Al met al was het een heerlijke tocht en het voelde ook geweldig. Alsof ik weer helemaal uitgerust was. Ik kon de hele wereld weer aan als ik thuis zou zijn. Ook de terugreis naar huis verliep heel gladjes, geen enkele file.

Thuis aangekomen, hebben we met z’n alle alles opgeruimd en hebben we ‘s-avonds nog heel relaxed genoten van het zwoele weer, in onze tuin met een wijntje en de brandende open haard.

Een burn-out?
Maar nu, nu weet ik het niet meer. Het is alsof ik overvallen ben door een gevoel, zo intens als ik het nog nooit heb gevoeld. Het verdriet is zo heftig dat ik er niets meer bij kan bedenken. De tranen gutsen bijna continu over mijn wangen. Ik heb geen idee waar dit vandaan komt. Het enige wat me te binnen schiet zijn vragen als: Wat is dit? Waar komt dit vandaan? De vakantie was zo leuk en ook ontspannen, wat gebeurt er met me?

Er is niemand die snapt wat ik nu ineens heb. En ik zie al op tegen het naar bed gaan. Stel dat ik helemaal niet kan slapen en de hele nacht wakker lig? Wat als ik een paniek aanval ga krijgen? Ik pieker me nu al suf tussen de huilbuien door. Wat moet ik doen?

Kan ik nog terug?
Veel mensen zijn nog net aan een burn-out ‘ontsnapt’ omdat de vakantieperiode net op tijd voor hen begon. Door steeds maar het uiterste te vragen van hun lichaam en vooral niet ernaar te luisteren hebben ze flink ingeteerd op hun gesteldheid. De vakantie heeft hen inderdaad heel goed gedaan. Het lichaam was hen hier heel dankbaar voor. Wat het onbewuste nu echter al ziet (en het bewuste nog negeert) is de drukte die eraan zit te komen op het werk. In de weken dat men er niet was, is toch weer achterstand opgelopen. En die zal ook weer ingehaald moeten worden. Voor het onbewuste is het alsof de tijd eventjes stilstond op het punt van vóór de vakantie, en nu weer verder gaat.

Wat te doen?
Wat mensen vooral nu nodig hebben is leren luisteren naar hun lichaam, leren grenzen te stellen en vooral ook plezier in het werk. Daar speelt Weer Genieten op in door het verzorgen van een aantal workshops en trainingen. De verantwoordelijk ligt dus zowel bij de werknemers zelf als ook bij de werkgever. Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen wil niet alleen zeggen dat bijvoorbeeld de producten milieuvriendelijk worden geproduceerd, dat je groene energie gebruikt of met elektrische auto’s rondrijdt. Integendeel, het betekent ook dat je op een goede manier met personeelsleden omgaat. MVO draait namelijk om Planet, Profit en vooral People (Milieu, Maatschappij, Mens).

Zorgen voor een prettig werkklimaat is belangrijk en hard nodig. Plezier op de werkvloer verhoogt productiviteit, verhoogt betrokkenheid en werkvreugde en bovenal verlaagt ziekteverzuim.

Meer weten over “Stress-reductie”, “Burn-out aanpakken” of “Burn-out voorkomen”? Neem contact op!

Contactformulier

0 Comments

Leave a Reply

Avatar placeholder
Weer Genieten